Pascal powiedział “Serce ma swoje racje, których rozum nie zna” (“Myśli”, 1670) co oznaczałoby, że człowiek posiada dwa umysły - dwa rodzaje wiedzy, pamięci i postaw. Jeden z nich znajduje się na powierzchni w naszej świadomości, drugi umieszczony jest głębiej i działa na zasadzie autopilota, który kieruje nami przez większą część naszego życia, Człowiek wie wiele rzeczy zbyt skomplikowanych, by mógł je zrozumieć świadomy umysł. To, co wiesz, chociaż nie zdajesz sobie sprawy, ma na Ciebie o wiele większy wpływ, niż przypuszczasz.
Jest jedna rzecz, tylko jedna w całym wszechświecie, o której wiemy więcej, niż można się dowiedzieć na podstawie zewnętrznej obserwacji. Tą rzeczą - jak mówi C.S.Lewis - jesteśmy my sami. Intuicja jest dla człowieka tak samo naturalna, jak instynkt dla zwierząt.
Różnica polega na tym, zwierzę nie ma wyboru – musi podążać za instynktem. Z człowiekiem jest inaczej - może decydować, czy podążyć za swoim rozumem, czy za intuicją, a może za ich kombinacją.
Zdolności intuicyjne posiada każdy, jednak wskutek przesadnego korzystania tylko z rozumu, intuicja jest tłumiona i prawie w zaniku. Należy zatem przypomnieć i rozwinąć własne zdolności intuicyjne oraz duchową dojrzałość, aby ponownie móc odbierać intuicję świadomie.
Gdy chcemy opisać intuicję, mówimy o wrażliwości, zdolności wczuwania się, przeczuciu lub nieświadomym postrzeganiu, ale także o twórczych pomysłach i kreatywności. Jest to zrozumienie procesów, które mają miejsce poza naszą świadomością i które przyjmuje nasz umysł, ponieważ skierowany jest na siebie samego.
Mówimy o „olśnieniu”, gdy mamy jakąś ideę, inspirację, pomysł. Intuicja jest owym nagłym podszeptem, gdy czujemy, że „coś wisi w powietrzu” lub gdy coś „widzimy oczyma duszy”. Nie przypomina to jednak filmu, a jest raczej jak migawka – coś nagłego i nieoczekiwanego. „Strzela nam do głowy pomysł” i to tak nagle, „jak grom z jasnego nieba”. Niektórzy ludzie mają „nosa”, inni czują coś „w trzewiach”.
Intuicja pojawia się najczęściej nieoczekiwanie, ale we właściwej chwili. My sami jesteśmy dostawcami intuicji i jednocześnie jej odbiorcami. Wychodzi z naszego wnętrza, choć impuls pochodzi często z zewnątrz. To wszystko stanowi jedynie opis. Czy pokierowała nami prawdziwa intuicja, okaże się dopiero po pewnym czasie, o ile rezultat naszego działania absolutnie prawidłowy.
Trudność, aby zaufać swoim pomysłom, błyskom myśli lub myślom niezwykłym, polega po prostu na tym, że intuicja może sprzeciwiać się rozumowi, uczuciu, przyzwyczajeniu. Uczucie ma tendencję do wybierania drogi najwygodniejszej, a rozum wysuwa argumenty, często obalające przesłanie intuicji.
Nasze życie przebiegałoby zapewne całkiem inaczej, gdybyśmy podążali za intuicyjnymi impulsami. Przeżywanie przyszłych sytuacji, odczytywanie myśli innych ludzi i mentalne przekazywanie swoich myśli jest całkiem normalne dla kogoś, kto zdaje się na swój potencjał i pozwala by być prowadzonym przez życie. Wszystko będzie harmonizowało, wszystko będzie „zestrojone”.
Tkwi w tobie o wiele więcej, niż możesz to sobie w ogóle wyobrazić. Rozpal w sobie Bożą iskrę intuicji, abyś stal się tym, kim rzeczywiście jesteś i żył zgodnie z założeniami tworzenia, a wszystko w Tobie stanie się bardziej harmonijne. Słuchaj kiedy mówi serce.
